Pośród lublinieckich kościołów należy wymienić jeden z licznych na Ziemi Lublinieckiej kościółek drewniany, o konstrukcji zrębowej pw. św. Anny, kryty dachem gontowym, pośrodku którego znajduje się sześcioboczna wieża sygnaturkowa. Wewnątrz - ołtarz barokowy z drugiej połowy XVII w. Wielokrotnie poddawany renowacji, a w latach 1998 - 2002 gruntownie przebudowywany.
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, pierwotnie drewniany, został ufundowany ok. 1505 r. przez księcia opolskiego Jana II Dobrego. Na jego miejscu stoi teraz kościół murowany z lat 1843 - 1845, w latach międzywojennych był on kościołem garnizonowym.
Bezpośrednio za pasem rynkowych kamienic kościół parafialny pw. Św. Mikołaja. Stoi on w miejscu swego poprzednika z około1300 roku. Obecny wzniesiony prawdopodobnie w latach 1576 - 1590 jest murowany, wielokrotnie przebudowywany, zachowujący pozostałości cech gotyckich i barokowych. Posiada dwie kaplice: północną - rodu Kochcickich, z kryptą grobową fundatorów oraz południową, wczesnobarokową - Cellarych, pw. Św. Karola Boromeusza.
Kaplica nakryta kopułą z latarnią, wewnątrz - freski wyobrażające żywot świętego. Krypta grobowa, już nie istniejąca, kryła szczątki członków rodzin Cellarych, de Garnier, Grotowskich.
W wieży kościoła znajduje się jeden z najstarszych w okolicy dzwonów z gotycką inskrypcją.
Kaplica nakryta kopułą z latarnią, wewnątrz - freski wyobrażające żywot świętego. Krypta grobowa, już nie istniejąca, kryła szczątki członków rodzin Cellarych, de Garnier, Grotowskich.
W wieży kościoła znajduje się jeden z najstarszych w okolicy dzwonów z gotycką inskrypcją.
