Blog o Lublińcu- mieście w województwie Śląskim. Historia. Turystyka i rekreacja. Przyroda.
czwartek, 23 grudnia 2010
Trochę historii...
Po I wojnie światowej Lubliniec pozostał w granicach Niemiec. W plebiscycie Ligi Narodów ludność lubliniecka opowiedziała się za pozostaniem w granicach niemieckich. W nocy z 2 na 3 maja 1921 w pobliskim Czarnym Lesie Wojciech Korfanty podpisał dokument potwierdzający wybuch III powstania śląskiego, w wyniku którego Lubliniec został miastem granicznym Polski..
Dookoła Lublińca
Powyżej świetny filmik "W 1594 zdjęcia dookoła Lublińca"- przedstawiający nasze urocze miasto.
niedziela, 19 grudnia 2010
Architektura sakralna miasta
Wizytówką Ziemi Lublinieckiej są drewniane kościółki, których wiele z XVII, XVIII i XIX wieku zachowało się w dobrym stanie, zaświadczając o bogatej historii mikroregionu. Turystyczne szlaki wiodą również śladem ciekawych architektonicznie kapliczek, dzwonnic, starych , wiejskich cmentarzy.
Pośród lublinieckich kościołów należy wymienić jeden z licznych na Ziemi Lublinieckiej kościółek drewniany, o konstrukcji zrębowej pw. św. Anny, kryty dachem gontowym, pośrodku którego znajduje się sześcioboczna wieża sygnaturkowa. Wewnątrz - ołtarz barokowy z drugiej połowy XVII w. Wielokrotnie poddawany renowacji, a w latach 1998 - 2002 gruntownie przebudowywany.
W otoczeniu obiektu grota Matki Boskiej z Lourdes oraz pomnik św. Eugeniusza de Mazenod, założyciela Zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej.
Kościół pw. św. Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein, pierwszy w Polsce poświęcony tej świętej Kościoła, konsekrowany w 1991 r. W nim znajduje się tablica poświęcona lublinieckim policjantom zamordowanym w Katyniu i Miednoje.
Źródło: http://www.lubliniec.pl/?p=282#g1314
Pośród lublinieckich kościołów należy wymienić jeden z licznych na Ziemi Lublinieckiej kościółek drewniany, o konstrukcji zrębowej pw. św. Anny, kryty dachem gontowym, pośrodku którego znajduje się sześcioboczna wieża sygnaturkowa. Wewnątrz - ołtarz barokowy z drugiej połowy XVII w. Wielokrotnie poddawany renowacji, a w latach 1998 - 2002 gruntownie przebudowywany.
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, pierwotnie drewniany, został ufundowany ok. 1505 r. przez księcia opolskiego Jana II Dobrego. Na jego miejscu stoi teraz kościół murowany z lat 1843 - 1845, w latach międzywojennych był on kościołem garnizonowym.
Bezpośrednio za pasem rynkowych kamienic kościół parafialny pw. Św. Mikołaja. Stoi on w miejscu swego poprzednika z około1300 roku. Obecny wzniesiony prawdopodobnie w latach 1576 - 1590 jest murowany, wielokrotnie przebudowywany, zachowujący pozostałości cech gotyckich i barokowych. Posiada dwie kaplice: północną - rodu Kochcickich, z kryptą grobową fundatorów oraz południową, wczesnobarokową - Cellarych, pw. Św. Karola Boromeusza.
Kaplica nakryta kopułą z latarnią, wewnątrz - freski wyobrażające żywot świętego. Krypta grobowa, już nie istniejąca, kryła szczątki członków rodzin Cellarych, de Garnier, Grotowskich.
W wieży kościoła znajduje się jeden z najstarszych w okolicy dzwonów z gotycką inskrypcją.
Przykładem pięknej architektury sakralnej w Lublińcu jest kościół pw. św. Stanisława Kostki, wybudowany w latach1928 - 1931, pierwotnie jako kaplica Seminarium. Kościół wraz z zabytkowym gmachem dawnego zakładu wychowawczego dla sierot, fundacji Franciszka Grotowskiego, postawionym w latach 1843 - 1848 tworzy jeden kompleks architektoniczny. Obecnie w budynku mieszczą się szkoły prowadzone przez Katolickie Stowarzyszenie Wychowawców.Kaplica nakryta kopułą z latarnią, wewnątrz - freski wyobrażające żywot świętego. Krypta grobowa, już nie istniejąca, kryła szczątki członków rodzin Cellarych, de Garnier, Grotowskich.
W wieży kościoła znajduje się jeden z najstarszych w okolicy dzwonów z gotycką inskrypcją.
W otoczeniu obiektu grota Matki Boskiej z Lourdes oraz pomnik św. Eugeniusza de Mazenod, założyciela Zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej.
Kościół pw. św. Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein, pierwszy w Polsce poświęcony tej świętej Kościoła, konsekrowany w 1991 r. W nim znajduje się tablica poświęcona lublinieckim policjantom zamordowanym w Katyniu i Miednoje.
Źródło: http://www.lubliniec.pl/?p=282#g1314
Prezentacja miasta
Na oficjalnej stronie miasta Lubliniec dostępna jest prezentacja miasta, mająca na celu promocję Lublińca. Poniżej przesyłam link do prezentacji.
PREZENTACJA MIASTA
PREZENTACJA MIASTA
Zielona wyspa Śląska- czyli o lublinieckich lasach...
Miasto Lubliniec oraz jego okolica to idealne miejsce na wypoczynek. Na Ziemię lubliniecką składają się między innymi rezerwaty przyrody: "Rajchowa Góra" na terenie gminy Boronów, "Góra Grojec" na terenie gminy Woźniki, "Jeleniak - Mikuliny" na terenie gminy Koszęcin, "Cisy w Łebkach" "Cisy nad Liswartą" w gminie Herby, "Cisy w Przywarach k. Sierakowa" na terenie gminy Ciasna, a także Park krajobrazowy "Lasy nad Górną Liswartą", czy niezwykle interesujące stanowisko różanecznika kotawbijskiego w przysiółku Brzoza k. Pawełek na terenie gminy Kochanowice.
Olbrzymie lublinieckie kompleksy leśne charakteryzują się niezwykle ciekawą i unikalną florą i fauną, występuje tu kilkadziesiąt gatunków prawnie chronionych i rzadkich roślin: "cis pospolity, wawrzynek wilcze łyko, bluszcz pospolity, widłak jałowcowaty, grążel żółty, rosiczka okrągłolistna, parzydło leśne, storczyk Fuchsa i wiele innych. Znajdują się tam także miejsca, w których zachowała się rzadko spotykana roślinność wodna, bagienna i torfowiskowa. Można tu spotkać siedliska bobrów, gniazda dzięcioła zielonego, myszołowa zwyczajnego, łabędzia niemego, żurawia czarnego czy orła bielika". Poniższe zdjęcie przedstawia Park Grunwaldzki.
Obrzeże Lublińca stanowi atrakcyjnie położona dzielnica wypoczynku, taka jak Kokotek, gdzie wśród lasów, nad licznymi zbiornikami wodnymi można odnaleźć spokój, ciszę, ale również świetne miejsca do aktywnej rekreacji. Największym atutem miasta jest jego przyrodnicze otoczenie.
Obszary leśne zajmują największą powierzchnię, głównie w środkowej i południowej części Lublińca. Posiadają one zróżnicowaną bioróżnorodność, a wiele fragmentów zawiera jej najwyższy poziom. To tereny w środkowej i wschodniej części miasta, obszar leśny na wschód od Solarni, tereny w obrębie Leśnictwa Kokotek, a także Staw Piegża, Staw Posmyk, Stawy: Kokotek Pierwszy i Drugi wraz z ich otoczeniem. Usytuowane z dala od centrum, stanowią jedną ze stref wypoczynkowo - rekreacyjnych miasta.
Słów kilka o Muzeum Edyty Stein
Pamięć o Edycie Stein głęboko pielęgnowana jest w Lublińcu, rodzinnym mieście matki, do którego przyjeżdżała z radością odwiedzać dziadków i krewnych. W Lublińcu znajduje się pierwsza w Europie (a może nawet w świecie) parafia pw. św. Teresy Benedykty od Krzyża. Od 2000 działa katolicki Zespół Szkół im. św. Edyty Stein Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców, w którym znajduje się sala pamięci "Pro memoria". Po kilku latach przerwy do domu Courantów – dziadków Edyty, powraca muzeum Edyty Stein. Na budynku znajduje się tablica pamiątkowa. Zdjęcie poniżej przedstawia dom Courantów wraz z wspomnianą tablicą.
11 października 2008 roku na rynku głównym odbyła się uroczystość nadania Miastu Patronatu św Teresy Benedykty od Krzyża Edyty Stein. 28 lutego 2009 uroczyście otwarte oraz poświęcone zostaje nowe Muzeum św. Teresy Benedykty od Krzyża Edyty Stein w Lublińcu które mieści się na piętrze dawnej kamienicy Courantów przy ul. Edyty Stein 2. Jest to nowoczesny obiekt, składający się z dwóch sal wystawienniczych ze stałą ekspozycją poświęconą Patronce Lublińca oraz monitorami, na których wyświetlane są m.in. filmy z obchodów nadania Lublińcowi patronatu św. Teresy Benedykty od Krzyża-Edyty Stein. Poniższe zdjęcia przedstawiają wnętrze Muzeum Edyty Stein.
11 października 2008 roku na rynku głównym odbyła się uroczystość nadania Miastu Patronatu św Teresy Benedykty od Krzyża Edyty Stein. 28 lutego 2009 uroczyście otwarte oraz poświęcone zostaje nowe Muzeum św. Teresy Benedykty od Krzyża Edyty Stein w Lublińcu które mieści się na piętrze dawnej kamienicy Courantów przy ul. Edyty Stein 2. Jest to nowoczesny obiekt, składający się z dwóch sal wystawienniczych ze stałą ekspozycją poświęconą Patronce Lublińca oraz monitorami, na których wyświetlane są m.in. filmy z obchodów nadania Lublińcowi patronatu św. Teresy Benedykty od Krzyża-Edyty Stein. Poniższe zdjęcia przedstawiają wnętrze Muzeum Edyty Stein.
Lubliniec- wczoraj i dziś...
Średniowieczny Lubliniec był obwarowany, posiadał pierścień wałów ziemnych i fos oraz trzy bramy: Krakowską, Oleską i Opolską. Dzisiaj układ dawnych obwarował można odczytać z układu ulic, wytyczonych okrężnie wokół rynku. Od początku, w bliskim sąsiedztwie miasta znajdował się zamek książęcy. Po śmierci ostatniego Piasta opolskiego miasto znalazło się w posiadaniu rodów Kochcickich, Cellarych, de Garnier, Hohenzollernów. Choć w dziejach miasta odnaleźć można burzliwe losy tej historycznej dzielnicy państwa polskiego, to zabytków świadczących o tym pozostało w mieście niewiele. Wśród nich warto zobaczyć Stare Miasto wraz z Rynkiem - placem Konrada Miarki, który początkowo miał kształt prostokąta położonego na osi wschód - zachód.
Patron placu to działacz harcerski, członek konspiracyjnej organizacji "Orzeł Biały", który za swą działalność został aresztowany i skazany na śmierć przez okupanta hitlerowskiego w 1942 r. Obecny kwadratowy kształt, rynek uzyskał po pożarze w 1821 r. Poniżej fotografia historycznego rynku.
Poniżej również filmik z Lublińcem na starych pocztówkach...
Współczesną zabudową tworzą kamienice z XIX i XX wieku. Najstarszą jest wybudowana w latach 1792 - 73 , należąca niegdyś do skarbnika miejskiego. Na fasadzie znajduje się tablica poświęcona Pawłowi Golasiowi, wybitnemu dowódcy z okresu Powstań Śląskich. W ostatnim czasie rynek zyskał nowe, stylowe oświetlenie, kostkową nawierzchnią i dobudowano elementy małej architektury. Zostały również odmalowane wszystkie kamieniczki. Na środku placu stoi pomnik św. Jana Nepomucena Miejsce to stało się prawdziwym centrum, chętnie odwiedzanym przez mieszkańców i gości. Zdjęcie poniżej przedstawia rynek dziś.
Swoistym przedłużeniem Rynku jest tzw. mały Rynek zwany dawniej placem solnym, lub kaczym. Urządzono tu miejski skwer. Na środku postawiono pomnik Edyty Stein- patronki miasta. Zdjęcia poniżej przedstawiają mały Rynek dziś.
Patron placu to działacz harcerski, członek konspiracyjnej organizacji "Orzeł Biały", który za swą działalność został aresztowany i skazany na śmierć przez okupanta hitlerowskiego w 1942 r. Obecny kwadratowy kształt, rynek uzyskał po pożarze w 1821 r. Poniżej fotografia historycznego rynku.
Poniżej również filmik z Lublińcem na starych pocztówkach...
Współczesną zabudową tworzą kamienice z XIX i XX wieku. Najstarszą jest wybudowana w latach 1792 - 73 , należąca niegdyś do skarbnika miejskiego. Na fasadzie znajduje się tablica poświęcona Pawłowi Golasiowi, wybitnemu dowódcy z okresu Powstań Śląskich. W ostatnim czasie rynek zyskał nowe, stylowe oświetlenie, kostkową nawierzchnią i dobudowano elementy małej architektury. Zostały również odmalowane wszystkie kamieniczki. Na środku placu stoi pomnik św. Jana Nepomucena Miejsce to stało się prawdziwym centrum, chętnie odwiedzanym przez mieszkańców i gości. Zdjęcie poniżej przedstawia rynek dziś.
Swoistym przedłużeniem Rynku jest tzw. mały Rynek zwany dawniej placem solnym, lub kaczym. Urządzono tu miejski skwer. Na środku postawiono pomnik Edyty Stein- patronki miasta. Zdjęcia poniżej przedstawiają mały Rynek dziś.
Na kartach historii...
W 2007 roku Lubliniec świętował swoje 735 - lecie. Powszechnie znana legenda głosi, iż założyciel miasta Władysław I Opolczyk polując w miejscowych lasach, zatrzymał się w miejscu gdzie później ulokował się gród i wypowiedział słynne słowa: "Lubi mi się tu miasto i kościół zbudować." Od słów "lubi mi się" miałaby jakoby pochodzić nazwa Lubliniec. Inaczej tłumaczą ją językoznawcy, ale nie przeszkadza to mieszkańcom, którzy wykorzystują legendę w działaniach promocyjnych i tak właśnie tłumaczą się gościom ze swego przywiązania do tego miejsca.
Od kilku lat, w nawiązaniu do legendy o swoim powstaniu, miasto posługuje się hasłem reklamowym "lubi mi się tu być". Tę myśl - hasło, powinien wypowiedzieć każdy podróżny, który zdążając lub przejeżdżając przez Lubliniec od strony choćby Tarnowskich Gór wjeżdża do miasta poprzez zielony tunel pięknego lasu i odcina się od hałasu i zgiełku dużej aglomeracji, podziwiając wspaniałości środowiska przyrodniczego.
Od kilku lat, w nawiązaniu do legendy o swoim powstaniu, miasto posługuje się hasłem reklamowym "lubi mi się tu być". Tę myśl - hasło, powinien wypowiedzieć każdy podróżny, który zdążając lub przejeżdżając przez Lubliniec od strony choćby Tarnowskich Gór wjeżdża do miasta poprzez zielony tunel pięknego lasu i odcina się od hałasu i zgiełku dużej aglomeracji, podziwiając wspaniałości środowiska przyrodniczego.
Wirtualny spacer po mieście
Na oficjalnej stronie miasta Lubliniec dostępny jest "Spacer wirtualny po Lublińcu", który w świetny sposób przedstawia wszystkie miejsca godne zobaczenia w naszym mieście. Zachęcam do obejrzenia Miasta w świecie wirtualnym- link przesyłam poniżej.
WIRTUALNY SPACER PO LUBLIŃCU
WIRTUALNY SPACER PO LUBLIŃCU
Informacje ogólne o mieście
Lubliniec (niem. Lublinitz, w aktualnej niemieckiej pisowni obowiązuje nazwa "Loben", pol. hist. Lublin Śląski) liczy około 24000 mieszkańców. Miasto leży nad rzeką Lublinicą w dolinie Małej Panwi. Jest miastem w województwie śląskim, usytuowanym w jego północno-zachodniej części. Lubliniec stanowi ważny węzeł komunikacyjny zarówno kolejowy, jak i drogowy - leży na skrzyżowaniu szlaków Opole-Częstochowa oraz Poznań-Katowice. Mapa przedstawia lokalizację miasta zarówno w województwie jak i w Polsce.
Subskrybuj:
Posty (Atom)